ἀποσπασμάτιον

ἀποσπασμός

ἀποσπαστέον
ἀποσπασμός, οῦ (ὁ)
1 action de déchirer, d’arracher, Plut. M. 77c ||
2 séparation, Str. 346 ; DH. 5, 55.
Étym. ἀποσπάω.