ἀποσπερματίζω

ἀποσπεύδω

ἀποσπινθηρίζω
ἀπο·σπεύδω, dissuader fortement : τι, Hdt. 6, 109 ; DH. 6, 51, qqe ch. ; τινά avec l’inf. Hdt. 7, 17, qqn de faire qqe ch. ; abs. Hdt. 7, 18, p. opp. à ἐπισπεύδω, Thc. 6, 29.