ἀποσφηνόω-ῶ

ἀποσφίγγω

ἀπόσφιγξις
ἀπο·σφίγγω (f. -σφίγξω, part. pf. pass. ἀπεσφιγμένος) serrer, comprimer, Luc. Luct. 19 ; fig. en b. part, en parl. d’un style serré et ferme, Luc. Rh. præc. 9.