ἀποστάς

ἀποστασία

ἀποστάσιον
ἀποστασία, ας () [τᾰ] défection, abandon d’un parti, DH. 7, 1 ; Plut. Galb. 1 ; particul. apostasie, Spt. 3 Reg. 21, 13, etc.
Étym. ἀφίστημι.