ἀποσυκάζω

ἀποσυλάω-ῶ

ἀποσύλησις
ἀπο·συλάω-ῶ [] piller, ravir : τί τινος, Pd. P. 4, 110, qqe ch. à qqn ; τινά τινος, Soph. O.C. 1330 ; Is. 54, 2 ; τινά τι, Eur. Alc. 870 ; Xén. An. 1, 4, 8, dépouiller qqn de qqe ch.