ἀποτελεστικῶς

ἀποτελευτάω-ῶ

ἀποτελευτή
ἀπο·τελευτάω-ῶ :
1 intr. finir, aboutir, avec εἰς et l’acc. Plat. Prot. 353e, 354b ; Arstt. Pol. 5, 6 ||
2 tr. achever, A. Aphr.