ἀποθανετέον

ἀποθαρρέω-ῶ

ἀποθαρρύνομαι
ἀπο·θαρρέω-ῶ, prendre courage, s’enhardir, Xén. Œc. 16, 6 ; τι, Paus. 10, 19, 5, à qqe ch. ; avec l’inf. Lgn 32, 8, à faire qqe ch.