ἀποθαρρύνομαι

ἀποθαυμάζω

ἀποθεάομαι-εῶμαι
ἀπο·θαυμάζω, s’étonner de, admirer, acc. Od. 6, 49 ; Hdt. 1, 11 ; abs. Hdt. 1, 68, etc. ; Xén. Œc. 2, 17 ; avec εἰ, Eschn. 16, 42 ; rare chez les Trag. Eschl. Ag. 318 ; Soph. O.C. 1586 ||
E Ion. -θωυμάζω ou -θωμάζω, Hdt. l. c. etc.