ἀποθυμιάω-ῶ

ἀποθύμιος

ἀπόθυμος
ἀπο·θύμιος, ος, ον [ῡ], désagréable, odieux, Il. 14, 261 ; Hés. O. 708 ; Hdt. 7, 168 ||
E Fém. -η, Sim. am. Iamb. fr. 6, 35.
Étym. ἀπό, θυμός.