ἀποτραχηλίζω

ἀποτραχύνω

ἀποτρέκω
ἀπο·τραχύνω, rendre rude, fig. DH. Comp. 22 ; au pass. se durcir, au propre, Th. H.P. 6, 4, 2 ; fig. en parl. du caractère, être rude : τὸ ἀποτραχυνόμενον, Lgn 21, 1, manque de souplesse ||
E Pf. 3 sg. ἀποτετράχυκε, DH. l. c.