ἀπροϐουλεύτως

ἀπροϐουλία

ἀπροϐούλως
ἀπροϐουλία, ας (ἡ) manque de réflexion, indiscrétion, Plat. Leg. 867b.
Étym. *ἀπρόϐουλος, v. le suiv.