ἀπύρως

ἀπύρωτος

ἄπυστος
ἀ·πύρωτος, ος, ον []
1 qui n’a pas encore vu le feu, Il. 23, 270 ||
2 non enflammé, qui ne brille pas, Plut. M. 891e.
Étym. ἀ, πυρόω.