Ἀργυριππανός

ἀργυρίς

ἀργυρισμός
ἀργυρίς, ίδος (ἡ) [ῠῐδ]
1 coupe ou vase d’argent, Pd. O. 9, 97 ; Ath. 502a, etc. ||
2 pièce d’argent, drachme, Alexarch. (Ath. 98c) ||
E Dat. pl. poét. -ίδεσσι, Pd. l. c.
Étym. ἄργυρος.