ἀργυροθώραξ

ἀργυροκοπεῖον

ἀργυροκοπέω-ῶ
ἀργυροκοπεῖον, ου (τὸ) [ῠ] atelier de monnayeur, Eschn. (Poll. 7, 103) ; Ant. (Harp.) ; Poll. 26, 10, 3.
Étym. ἀργυροκόπος.