Ἄργης

ἀργηστής

ἀργία
ἀργηστής, οῦ, adj. m.
1 blanc, en parl. d’écume, Eschl. Sept. 60 ; de cygnes, Thcr. Idyl. 25, 131 ||
2 brillant (serpent) Eschl. Eum. 181.
Étym. cf. ἀργής et ἀργήεις.