ἄρνεσσι

ἀρνευτήρ

ἀρνευτής
ἀρνευτήρ, ῆρος (ὁ) qui plonge la tête en avant, plongeur, Il. 12, 385 ; 16, 742 ; Od. 12, 413.
Étym. ἀρνεύω.