ἀρνόγλωσσον

ἀρνοκόμης

ἀρνοκτασία
ἀρνο·κόμης, ου (ὁ) aux cheveux bouclés comme une toison d’agneau, Macr. Sat. 1, 17.
Étym. ἀρήν, κόμη.