ἀρόσιμος

ἄροσις

ἀρότας
ἄροσις, εως (ἡ) [ᾰ] terre arable ou labourée, Il. 9, 580 ; Od. 9, 134 ; A. Rh. 1, 826, 867, etc.
Étym. ἀρόω.