ἀροτριόω-ῶ

ἀροτριόω-ῶ (seul. fut. pass. -ωθήσεται, et part. pf. pass. ἠροτριωμένην) [ᾰ] labourer, Plut. M. 1161c (part. pf. pass.) ; Spt. Esaï. 7, 25 (fut. pass.).