Ἀρθμιάδας

ἄρθμιος

Ἄρθμιος
ἄρθμιος, α, ον, ajusté, d’où uni à, lié à, dat. Od. 16, 427 ; Hdt. 7, 101 ; τὰ ἄρθμια, Hdt. 6, 83, liens d’amitié.
Étym. ἀρθμός.