ἀρτίχνους

ἀρτιχόρευτος

ἀρτίχριστος
ἀρτι·χόρευτος, ος, ον [ῐ] que l’on vient de fêter par des chœurs, Nonn. D. 7, 46.
Étym. ἄ. χορεύω.