ἀρτίφατος

ἀρτίφρων

ἀρτιφυής
ἀρτί·φρων, ων, ον, gén. ονος :
1 d’un parfait bon sens, sensé, raisonnable, Od. 24, 261 ||
2 qui connaît, instruit de, gén. Eschl. Sept. 778.
Étym. ἄ. φρήν.