ἀσχίον

ἄσχιστος

ἀσχολέω-ῶ
ἄ·σχιστος, ος, ον :
1 non fendu, Arstt. Metaph. 6, 12, 8 ; non séparé, en gén. Plat. Tim. 6d ; Arstt. H.A. 3, 12, 5, etc. ||
2 indivisible, Arstt. Meteor. 4, 8, 5, etc.
Étym. ἀ, σχίζω.