Ἀσιῆτις

ἄσικχος

ἄσιλλα
ἄ·σικχος, ος, ον :
1 non dégoûté, non délicat, Plut. Lyc. 16 ||
2 qui ne cause pas de dégoût, Plut. M. 132b, au sup. -ότατος.
Étym. ἀ, σικχός.