Ἀσίνη

ἀσινής

Ἀσίνιος
ἀ·σινής, ής, ές [ᾰῐ]
1 pass. non endommagé, intact, Od. 11, 110 ; 12, 137 ; Eschl. Hdt. ||
2 act. qui ne fait pas de mal, inoffensif, innocent, Hdt. 1, 105, etc. ; qui préserve ou a préservé de tout dommage, Eschl. Sept. 828 ||
Cp. -έστερος, Hpc. 778f, 827c ; Arstt. Nic. 6, 7.
Sup. -έστατος, Hpc. 813f ; Plat. Hipp. ma. 303e ; Th. C.P. 3, 10, 6.
Étym. ἀ, σίνομαι.