ἀσινότης

ἀσινῶς

Ἄσιος
ἀσινῶς [ᾰῐ] adv. sans dommage, Arstt. H.A. 9, 18, 2 ||
Sup. -έστατα, Xén. An. 3, 3, 3 ||
E Ion. ἀσινέως, Hpc. Epid. 1, 938.
Étym. ἀσινής.