ἄσκησις

ἀσκητέος

ἀσκητήριον
ἀσκητέος, α, ον, vb. d’ἀσκέω, Xén. Cyr. 5, 3, 43 ; au neutre ἀσκητέον, Plat. Gorg. 487c, etc. ; Arstt. Pol. 7, 2, 18.