ἀσκώλια

ἀσκωλιάζω

ἄσκωμα
ἀ·σκωλιάζω, f. άσω, sauter à cloche-pied, Ar. Pl. 1129 ; Plat. Conv. 190a ; Luc. etc. ; p. suite, se tenir sur un pied, Arstt. Inc. an. 4, 8 ; El. N.A. 3, 13.
Étym. p.-ê. ἀ proth. et σκωλ-, cf. σκωλοϐατίζω.