ἀσφόδελος

ἀσφοδελός

ἀσφοδελώδης
ἀσφοδελός, οῦ, adj. m. plein d’asphodèles, où croissent les asphodèles, Od. 11, 539 et 573 ; 24, 13 ; Hh. Merc. 221.
Étym. ἀσφόδελος, cf. σφοδελός.