ἀσπορία

ἄσπορος

ἀσπούδαστος
ἄσπορος, ος, ον :
1 non ensemencé, Dém. 379, 4 ; Plut. Alex. 66, etc. ||
2 qui pousse sans culture, Luc. Rh. præc. 8 ; Nic. (Ath. 684b).
Étym. ἀ, σπείρω.