ἀσθενόω-ῶ

ἀσθενῶς

ἀσθένωσις
ἀσθενῶς, adv.
1 sans force, faiblement, Xén. Hipp. 5, 3 ; Plat. Dém. etc. ||
2 faiblement, un peu, Plat. Rsp. 528b ||
Cp. -εστέρως, Plat. Phædr. 255e ; ou -έστερον, Plat. Charm. 172b, et -έστερα, Thc. 1, 141.
Sup. -έστατα, DC. 78, 38 ||
E Ion. ἀσθενέως, Hpc. 19, 42 ; 419, 25.
Étym. ἀσθενής.