ἀσυνόδευτος

ἀσύνοπτος

ἀσυνουσίαστος
ἀ·σύνοπτος, ος, ον, que l’on ne peut embrasser d’un coup d’œil, difficile à saisir, Eschn. 47, 31.
Étym. ἀ, συνόψομαι.