ἀσυσκίαστος

ἀσυστασία

ἀσυστατέω-ῶ
ἀσυστασία, ας (ἡ) [τᾰ] incohérence, défaut de cohésion, Archig. (Gal. 8, 626).
Étym. ἀσύστατος.