ἀθείαστος

ἀθειρής

ἀθελγής
ἀθειρής, ής, ές [ᾰ] dédaigneux, orgueilleux, arrogant, Thgn. 733, conj. Bgk p. ἀπηνής.
Étym. cf. ἀθερίζω.