ἀθεωρήτως

ἀθέως

ἀθήητος
ἀθέως, adv. sans la volonté des dieux, Att. ; sans aide des dieux, Soph. O.R. 254 ||
Cp. -ώτερον, DL. 4, 54 ; sup. -ώτατα, Soph. El. 123.
Étym. ἄθεος.