ἀθροότης

ἀθρόως

Ἀθρυΐλατος
ἀθρόως, adv. d’ensemble, en masse, Arstt. H.A. 4, 8, 11 ; ἀ. πίνειν, El. V.H. 1, 2, boire d’un trait.
Étym. ἀθρόος.