ἀτιμωτέον

ἀτίνακτος

Ἀτίνια
ἀ·τίνακτος, ος, ον [ῐ] inébranlable, Opp. H. 2, 8, etc. ; Nonn. D. 1, 230, etc.
Étym. ἀ, τινάσσω.