ἀτόλμητος

ἀτολμία

ἄτολμος
ἀτολμία, ας (ἡ)
1 manque de hardiesse, pusillanimité, Eur. fr. 366 ; Thc. 2, 89, etc. ; Xén. Plut. ||
2 indifférence, négligence, Dém. 1407, 14.
Étym. ἄτολμος.