ἀτρακτοειδής

ἄτρακτος

ἀτρακτυλίς
ἄτρακτος, ου (ὁ et ἡ)
1 fuseau, Hdt. 4, 34, etc. ; Ar. Ran. 1348 ; Plat. Arstt. etc. ||
2 flèche, Eschl. fr. 129 ; Soph. Ph. 290 ; Tr. 714 ; en prose, Thc. 4, 40 ||
E ἡ ἄ. Plut. M. 271f.
Étym. pré-grec.