αὐλακόεις

αὐλακοτομέω-ῶ

αὐλᾶν
αὐλακο·τομέω-ῶ (seul. part. prés. pass.) [ᾰ] creuser des sillons, Sext. M. 9, 40.
Étym. αὖλαξ, -τόμος de τέμνω.