αὐλητρίδιον

αὐλητρίς

ἀϋλία
αὐλητρίς, ίδος (ἡ) joueuse de flûte, Ar. Ach. 551 ; Xén. Hell. 2, 2, 23 ; Plat. Isocr. etc.
Étym. fém. d’αὐλητήρ.