αὐηρός

αὖθ’

αὐθάδεια
αὖθ’ par élis. :
1 p. αὖτ(ε) dev. un esprit rude, Il. 2, 540 ; Od. 21, 22, etc. ||
2 p. αὖθι dev. une voy. Il. 9, 690 ; 11, 48 ; 12, 85 ; Od. 16, 463.