αὐθαδόστομος

αὐθαδῶς

αὔθαιμος
αὐθαδῶς [ᾱ] adv. avec présomption ou arrogance, Ar. Ran. 1020 ; Plat. Leg. 720c ||
Cp. αὐθαδέστερον, Plat. Ap. 34c.
Étym. αὐθάδης.