αὐτοετερότης

αὐτοετής

αὐτοετίτης
αὐτο·ετής, ής, ές, qui est de l’année même, de la même année, Arstt. H.A. 5, 14, 10 ; Th. H.P. 3, 7, 1 ; adv. neutre αὐτοετές, Od. 3, 322 ; DC. 36, 20, la même année.
Étym. αὐ. ἔτος.