αὐτοματίζω

αὐτοματισμός

αὐτοματοποιητικός
αὐτοματισμός, οῦ (ὁ) [ᾰ] ce qui arrive de soi-même, chance, hasard, Hpc. 406 ; DH. 1, 4.
Étym. αὐτοματίζω.