Βακχέϐακχον ᾆσαι

βακχεία

βακχειακός
βακχεία, ας (ἡ)
1 fête de Bacchus, Eschl. Ch. 698 ; au plur. Eur. Bacch. 215, 1294 ||
2 fureur bachique, d’où transport, en gén. Plat. Conv. 218b.
Étym. fém. de βακχεῖος.