βαλάνινος

βαλάνιον

βαλανίς
βαλάνιον, ου (τὸ) [ᾰᾰ]
1 tisane de glands doux, Nicoch. (Ath. 34e) ||
2 petit suppositoire, Hpc. 627, 31, etc.
Étym. βάλανος.