βλαστέω-ῶ
βλάστηβλαστέω-ῶ (seul.
prés. et impf.)
1 intr. germer, pousser, croître, Th. C.P. 2, 17, 4 ||
2 tr. faire germer, faire naître, Eschl. Ch. 589, dout. ; au pass.
(part. ao. βλαστηθείς), Phil.
1, 667 ||
Moy. germer, pousser,
Soph. fr. 239
(prés. part. fém. βλαστουμένη) ; A. Tr.
1, 6 (fut.
βλαστήσομαι) ||
E Impf. poét. βλάστεον,
A. Rh. 4,
1425.
Étym.
Cf. βλαστάνω.