βλασφήμως

βλαύτη

βλαυτίον
βλαύτη, ης (ἡ) sorte de sandale ou de pantoufle élégante, Hermipp. et Lysipp. (Poll. 7, 89) ; d’ord. au plur. Plat. Conv. 174a ; Anaxil. (Ath. 548c) ; Ath. 98a.