βόμϐυξ
βομϐώδηςβόμϐυξ, υκος
(ὁ) [ῡκ]
insecte ou instrument bourdonnant,
d’où :
1 ver à soie, Arstt. (Ath. 352f) ; d’où la soie elle-même, Alciphr. 1, 39 ||
2 sorte de flûte,
Eschl. fr. 55 ;
Plut. M.
713a ||
3 dans
le dialecte lac. trachée-artère des oiseaux, Arstt. Aud. 11, 11.
Étym.
βόμϐος.